Σ.Υ.Ξ.Υ.Λ.Ο.Σ

Σαθρός: Αυτός που έχει υποστεί βαθιά διάβρωση, που έχει φθαρεί τόσο, ώστε έχει χάσει εντελώς τη συνοχή του και επομένως την αντοχή ή τη σταθερότητά του. 2. (μτφ.) που δεν έχει στερεές βάσεις και γι΄ αυτό μπορεί εύκολα να καταρριφθεί ή να καταρρεύσει.

Υποπτος: Αυτός που με βάση ορισμένες ενδείξεις γεννά υποψίες ότι πρόκειται για κτ. αξιόμεμπτο, παράνομο κτλ. 2. για κτ., οπωσδήποτε όχι θετικό ή ευχάριστο, το οποίο θεωρείται ως πιθανό, χωρίς όμως να υπάρχουν επαρκή στοιχεία.

Ξινός: Αυτός που έχει την έντονη γεύση του λεμονιού. 2. (μτφ.) για άνθρωπο δύστροπο, γρουσούζη, στρυφνό.

Υαινα: σαρκοφάγο θηλαστικό που ζει στην Aφρική και στην Aσία και που τρέφεται με πτώματα ζώων. 2. (μτφ.) άνθρωπος, ιδίως γυναίκα, εξαιρετικά ύπουλος και σκληρός.

Λαδιά: 1. λεκές από λάδι ή από άλλη λιπαρή ουσία. 2. (μτφ.) δόλια, πλάγια και συνήθ. απροσδόκητη ενέργεια σε βάρος κάποιου, βρομοδουλειά.

Ορνιο: 1. γενική ονομασία για μεγάλα αρπακτικά πτηνά και ιδίως για το γύπα. 2. (υβρ.) για βλάκα ή απρόσεχτο άνθρωπο.

Σάπιος: 1. για οργανική ουσία που έχει αποσυντεθεί, που έχει αλλοιωθεί. 2. (μτφ.) διεφθαρμένος, χωρίς ηθικές αρχές και ενδοιασμούς, ανήθικος.

Υ.Γ.: Οι ερμηνείες των λέξεων προέρχονται από την διαδικτυακή πύλη της ελληνικής γλώσσας: http://www.greek-language.gr.